O guión e a diérese (e exercicios)

Partir unha palabra ao final de liña. En caso de palabras derivadas por prefixación recoméndase separar o prefixo da base: hiper- /mercado. Agás nesta situación, deben escibirse subdirector, vicedecano, postoperatorio, etc. A única excepción é: ex director.

Unir os elementos dalgunhas palabras compostas: cantigas galego-portuguesas.

Coas segundas formas do artigo cando estas van despois de formas verbais rematadas en –r ou –s (optativo: saber a lección ou sabe-la lección); cos pronomes nós, vós, nos, vos, lles (optativo: fomos nós os dous ou fomos nó-los dous). Só é obrigatorio co adverbio interrogativo U: u-los óculos?

Sobre o u dos grupos gue, gui para indicar que se pronuncia o u: ungüento, argüír.

Coa letra i na p4 e p5 do copretérito dos verbos rematados en –aer, -oer, -aír, -oír para distinguir estas formas das do presente de subxuntivo: saïamos, saiamos.

Coas mesmas formas dos verbos rematados en –uír, aínda que non hai posibilidade de homonimia: contribuïamos, contribuamos.