O substantivo (definición e clasificación)

Clase de palabras que designan seres ou entidades concretas ou abstractas. Están formados por un lexema e por morfemas gramaticais de xénero e número. Exercen a función de núcleo dentro do sintagma nominal.

As rapazas

As rapazas chegaron antes da praia

     S.N.

Sinalan un determinado ser entre os demais da súa clase:

Topónimos: nomes de lugar (Aceveda, Alberguería).

Antropónimos: nomes das persoas (Bernal, Sara).

Patronímicos: apelidos (Ramírez, Canedo).

Hidrónimos: nomes de ríos, fontes, etc. (Sil, Fonte das abelairas).

Os nomes propios e os apelidos agrúpanse baixo a denominación de ANTROPÓNIMOS (gr. Antropos= home + lat. nomine: nome). Tanto os nomes das persoas, estudados pola Antroponimia, coma os de lugar, dos que se ocupa a Toponimia, son obxecto de estudo da Onomástica.

Designan xenericamente a todos os seres dunha especie e tamén unha abstracción.

Por orixe: Primitivos: (non conteñen ningún morfema derivativo): mesa, casa, can, sal, cero, pan, luz...

Derivados (conteñen morfemas derivativos: aumentativos, despectivos, formadores de xentilicios): librazo, canciño, casoupa, coruñés, arteixán, panadeiro…

Por composición: Simples (formados por un só lexema): boca, xustiza, amor, guerra, pan...

Compostos: beirarrúa, fincapé, Saavedra, Pontevedra, preamar, lavalouzas, tiraliñas…

 

Por significado: Abstractos (designan calidades dos seres, accións ou estados que só existen no pensamento): paz, idea, amor, soño, liberdade...

Concretos (designan seres que teñen unha existencia real e son perceptibles polos sentidos): sabugueiro, piano, rapaz, libro, lapis…

Non contábeis: (de materia, non se poden contar, pero si medir ou pesar): sal, fariña, auga, aceite…

Contábeis: individuais (refírense en singular a un só obxecto): lapis, gravata, mesa, coche…

Colectivos (designan en singular un conxunto de entidades ou individuos da mesma especie): rabaño, batallón, enxamio, equipo, cardume…